Niet m’n ergste blooper, wel mijn eerste. In alle stilte, letterlijk zwetend aan mijn provisorische bureautje. Voor de lerarenopleiding moest ik een onderzoek doen met bijbehorend verslag. Een vriend zag mij ploeteren achter de typemachine en kwam daarna met een krat vol hulpmiddelen en schijfjes binnen. Een echte computer! Na een snelle uitleg en de toevoeging: ‘Het is echt heel makkelijk, bel maar als je vragen hebt’. Ik vol goede moed aan het werk. Commando: onthoud dit -> veel tekst -> afsluiten.
Chips: alles weg, nog een keer. Na 3 keer gefrustreerd de typemachine maar weer gepakt. Met schaamrood op de wangen ‘s avonds opgebiecht dat het geen succes was. Uiteindelijk, samen, flink gelachen en 3 lessen geleerd:
1. Een computer is geen mens, je zegt pas achteraf wat hij moet doen.
2. Toch maar op tijd hulp vragen.
3. Het is toch wel handig.
Cisca
Projectleider
