Er is strijd geleverd in 2021. We hebben digicoaches bedankt, projectleiders gefaciliteerd en ondersteund en succesvolle bestuurders na een programma digitale vaardigheden in het zonnetje gezet. Maar wie zijn nou de echte kanjers? Dat zijn de digitale starters die gevochten hebben voor een plek in de digitale maatschappij. Dat gevecht winnen is niet het belangrijkste, het gevecht aangaan wel. En dat is vaak niet gemakkelijk. En daarom begin ik het jaar 2022 met een ode aan de digitale starter.

Een ode aan Jeanine die per ongeluk een gesprek hoorde tussen een nieuwe en een oude collega waarin de nieuweling zich gefrustreerd afvroeg waarom ze de nieuwe handige ziekenhuisapplicatie niet gebruikten. Die papieren werkwijze kostte zoveel extra tijd en was onwijs foutgevoelig. Jeanine hoorde het antwoord van haar trouwe collega en zakte door haar hoeven. “We willen wel maar Jeanine snapt niets van die applicatie. Het levert haar zoveel stress op dat we als team besloten hebben de oude werkwijze te blijven hanteren. Jammer he!”.
Jeanine lag er een nacht wakker van. De volgende ochtend belde ze de digicoach en ging aan de slag.

Een ode aan Henk die dapper toegaf aan een tafel vol ‘mensen van kantoor’ dat hij die hele digitale wereld niet bij kon benen. Hij vertelde dat dat onder andere betekende dat hij alle zware diensten moest draaien op zijn 63e omdat hij de digitale vaardigheid die nodig was voor de lichte diensten niet beheerste. Henk luchtte zijn hart, kreeg een hulpaanbod van alle kanten van de tafel en pakte die hulp met beide handen aan.

Een ode aan Marianne die weken lang aan de slag ging met Outlook Agenda en E-mail samen met de digicoach. Toen ze juichend haar eerste mail ooit verstuurde aan haar leidinggevende vroeg ze zich af hoe haar manager nou wist dat zij een mail gestuurd had? Marianne zette door en kent nu ook het begrip inbox. Ze communiceert zich suf en is niet meer bij de computer weg te slaan.

Een ode aan Herman die in 1 jaar tijd elke online training doorliep die te maken had met digitale vaardigheden en zijn typsnelheid verdriedubbelde.

Een ode aan Karin die na een fout een angst ontwikkelde voor technologie en afgelopen jaar inzag dat er geen zorg meer zou zijn waar technologie geen rol in speelde. Ze meldde zich met knikkende knieën aan voor een demonstratie in het innovatielab, schreef haar aantekenschrift volledig vol en was om. Wat was er veel moois voor cliënten! In het teamoverleg kwam ze met een technologische oplossing voor een cliëntprobleem en moest lachen om de verbaasde gezichten van haar teamgenoten. Een ode aan de ambtenaar die in een groep van bijna 200 online deelnemers eerlijk toegaf het tempo van de technologische ontwikkelingen al jaren niet meer bij te kunnen houden en om die reden met buikpijn naar het werk ging.

Een ode aan Huub die na 6x proberen in kon loggen met zijn DigiD om juichend te lezen dat zijn coronatest negatief was.

Een ode aan Safira die na weken van moed verzamelen belde voor een afspraak met de digicoach maar van de receptie te horen kreeg dat die alleen bereikbaar waren per mail. Ze probeerde het drie keer en kreeg steeds dezelfde reactie. Toen ze iemand door de gang zag lopen met de tekst digicoach op het poloshirt aarzelde ze geen minuut en sprak haar aan. Ze ging niet weg zonder een afspraak te noteren in haar papieren agenda. Na anderhalf hard werken met wekelijkse afspraken (en huiswerkopdrachten waarvan ze er geen een gemist heeft) maakt Safira de notulen voor het team als het haar beurt is, beantwoordt ze mails en gebruikt ze de iPad voor de rapportages en administratie. Ook thuis doet ze veel meer zelf en kan ze haar kinderen beter ondersteunen. Safira loopt tegenwoordig met de schouders naar achteren en opgeheven hoofd door de gang van de zorginstelling waar ze werkt.

Een ode aan iedereen voor wie digitalisering niet vanzelfsprekend is. Aan iedereen die niet opgegroeid is met computers, moeite heeft met lezen en schrijven, zich er niet bij voelt horen in het team en met angstzweet inlogt in het nieuwe ECD. Aan alle digitale starters die de handdoek niet in de ring gooiden maar hulp vroegen, hulp accepteerden en soms nu zelfs anderen helpen.

Jullie zijn de echte helden!